Rozdział 64

*Jennifer*
Ney pomógł mi wysiąść z samochodu. Trzymał mnie za rękę. Po chwili poczułam, że znajdujemy się w jakimś pomieszczeniu. Chłopak zdjął mi opaskę. Nie mogłam uwierzyć własnym oczom!
- Co to jest? - zapytałam zszokowana.
- To jest NASZ dom, kochanie. - powiedział uwodzicielskim głosem i mnie do siebie przytulił.
- Naprawdę? - zapytałam z niedowierzaniem.
- Tak. - potwierdziłem. - wziął mnie za rękę i zaczął oprowadzać po domu, co ja gadam po willi, która była przepiękna! Pokazał mi piękny, duży salon, który miał dwie ogromne kanapy, wielki telewizor. Ściany były pomalowane na kolor jasny brązowy. Potem oprowadził mnie po kolejnych pokojach. Neymar zatrzymał się przed drzwiami jednego z pokoi. Spojrzałam na niego pytająco. On tylko się uśmiechnął i otworzył drzwi. Pokój był całkowicie pusty - miał tylko pomalowane ściany na kolor zielony.
- To będzie pokój naszego dziecka. - wyjaśnił. Zamknął drzwi i poprowadził mnie do chyba już ostatniego pomieszczenia, których trochę tu było.
- A to nasza sypialnia... - powiedział i otworzył drzwi. Weszłam do pokoju, a mój wzrok przykuło wielkie, ogromne łóżko. W pokoju było też duże okno, z którego był widok na jezioro.
- Podoba ci się nasz dom? - zapytał, podszedł do mnie i pocałował we włosy.
- Oczywiście, że mi się podoba! - powiedziałam, a w moich oczach pojawiły się łzy, które po chwili spływały mi po policzkach.
- Kochanie, dlaczego płaczesz? - spytał.
- Ze szczęścia. - odpowiedziałam. - Ney... Kocham cię.
- Ja ciebie też. Jutro kolejna niespodzianka. - uśmiechnął się.
Neymar nie chciał mi nic powiedzieć na temat jutrzejszej niespodzianki. Po kolacji poszliśmy się położyć do naszej sypialni i nawet nie wiem kiedy zasnęłam.

----------

Na dziś to już ostatni rozdział <3

Bardzo proszę o komentarze. :*

NEYMARKOWYCH SNÓW :*